siły ciężkości
Encyklopedia PWN
Froude’a liczba, Fr,
liczba podobieństwa dynamicznego charakteryzująca stosunek sił bezwładności do sił ciężkości w przepływie cieczy.
tor, po którym porusza się środek masy ciała (pocisku) poddanego działaniu sił ciężkości oraz sił i momentów aerodynamicznych;
metacentrum
punkt przecięcia się linii działania siły wyporu z płaszczyzną symetrii przechylonego ciała pływającego;
[gr.],
potencjał
fiz., mat. wielkość pomocnicza służąca do opisu pola wektorowego lub tensorowego (pole fizyczne).
[łac.],
poziom morza, poziom oceanu,
wolna powierzchnia oceanów i mórz, tj. powierzchnia prostopadła w każdym punkcie do kierunku wypadkowej wszystkich sił działających na nią w danym miejscu, nazywana rzeczywistym p.m.;
zdolność statku wodnego do przeciwstawiania się zewn. siłom (momentom) przechylającym i przegłębiającym oraz powrotu do położenia równowagi po ustaniu ich działania.
